Ken je dat gevoel, dat je je bed uitkomt en je alweer verheugd op het moment dat je er weer in mag...
IK dus wel en dat heb ik nu.
Vannacht alweer het laatste nachtje maar zou zo graag weer hup mijn nestje in duiken.
Vandaag wel beter geslapen en ook vanavond nog 2½ uurtjes er in gelegen maar dat warme bed verlaten, zó moeilijk soms.

Maar ik zet me erover heen en ben nu na een frisse wasbeurt klaar om te gaan werken.
Mag de nacht doorbrengen met een oud collega waar ik 10 jaar geleden mee afgestudeerd ben,en het is alsof je elkaar gisteren hebt gezien.
Werkt erg leuk.
Helaas vannacht iemand overleden, voor hem waarschijnlijk prettig maar je laat toch een verdrietige familie achter.
Blijf me over het dood-gaan verbazen,ineens ben er je er dan niet meer...
Vreemd als je er over nadenkt.

Eigenlijk had ik vandaag verder willen gaan met inpakken voor de Brocante Dag donderdag in Zwijndrecht.
Daar is dus niksvan terecht gekomen.
Morgen ruilen mijn man en ik van auto ( hij neemt mijn kleine blauwe torretje- Fiat 500- mee en ik zijn 'grote bak' want daar past meer in.
Zie ik ook beter wat ik mee kan nemen!

Alles op zijn tijd zullen we maar zeggen.

Luitjes,ik zeg weer,welterusten en ga aan de gang!

Morgen ''echt"  inpakken en al mooie Brocante dingetjes naar Zwijndrecht brengen!

Truste